Bir üst lige çıktık. 8 yıllık hasret, özlem, birikim, üzüntülerimiz sona erdi. Aslında bizim gibi bir taraftar grubu için hangi ligde oynadığımızın çok da bir önemi yok. Bizlerin Demirspor’a olan sevdası lig tanımaz. Çünkü bizim sevdamız Demirspor’a ve armanın peşindeyiz. Ancak en uzak deplasmanlarda dahi ev sahibi takımdan daha çok seyirciyle var olduğumuz, tribünü olmayan, nüfusu 3.000’i geçmeyen köy takımlarına yeniliyor olmak da taraftar olarak bizleri 8 yıldır rencide etti.
Adana kenti için bir spor kulübünün ötesinde, bir birikim, bir kültür, bir kimlik ve bir paylaşım anlamı taşıyan Demirspor, Adana insanı için de farklı bir anlam taşımaktadır. Adana ve Çukurova`da başta ziraat olmak üzere birçok sanayi alanının giderek küçüldüğü ve yok olmaya başladığı böylesine bir ortamda kent insanının bir isyan biçimi olarak ifade bulan mavi-lacivertli forma artık bir üst ligde.
Ancak giderken geriye dönüp bakmak gerekiyor.
Çünkü orada birçok dost bıraktık. Başta iki Kocaeli takımı; Kocaelispor ve Körfezspor. İki Balıkesir takımı; Balıkesirspor ve Bandırmaspor. Ve Sakaryaspor, Altay ve Eyüpspor ve şu anda aklıma gelmeyen dostlar.
Demirspor’u ve taraftarını bir rakip olarak görmekten öte mücadele içinde oldukları bir dost olarak gören, gittiğimiz deplasmanlarda bizleri oldukça sıcak karşılayan, hepsinden önemlisi tribünü, taraftarı ve kendi takımlarına sevdaları olan bir çok takım ve taraftar grubunu geride bıraktık.
Bizler yine armanın peşine düşeceğiz, ama gönlümüz onlarla birlikte. Taraftarı ve tribünü olan dostlarla üst liglerde de mücadele edebilmek dileğiyle.
asivemavidemirspor.wordpress.com/2012/06/03/ikinci-ligde-biraktiklarimiz/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder